Tak jest dobrze - Szczepan Twardoch

Wcale nie jest dobrze…

Sześć opowiadań zamkniętych miedzy okładkami to czara pełna goryczy, refleksji i życia jakim nie chcielibyście żyć. Twardoch - doskonały obserwator życia prezentuje słabości ludzkie przeplatające się z miłością i samotnością. Pokazuje nam jak przeplata się historia ze współczesnością. Wyszukuje przyczyn naszego obecnego zachowania w wychowaniu i w tym co nas wcześniej spotkało. A do tego pokazuje przemiany jakie zachodzą w ludziach pod wpływem tych wcześniejszych przeżyć. Przeżyć realnych jak i niespełnionych pragnień.

Wizja ta często jest przerażająca. I choć wiemy, że karykaturalnie wyolbrzymiona to jednak straszy gdzieś z wierszy lub spomiędzy nich. Szpetota wylewa się strumieniem i kształtuje nasz świat tak jak w opozycji grafik w programie graficznym udoskonala idealna kobietę na okładkę pornograficznego pisma.

Wojna ta zamierzchła już dla nas, współczesna wojna polsko-polska, internet, pornografia, skrywane pragnienia, odtrącenie i samotność, narastająca złość, niespełniona miłość, seks i przemoc, … losy ludzi leżą w ich rękach, to jaką droga pójdzie człowiek jest wypadkowa tego na co się odważy, jak silny jest i pod jakim jarzmem upadnie i się nie podniesie. Mamy wolna wolę i możliwość wyborów, a może jednak nam się wydaje, że jesteśmy kowalami własnego losu…

Prawdę powiedziawszy trudno mi napisać więcej i obszerniej o „Jak jest dobrze” bo dla mnie wcale nie jest dobrze. Po przeczytaniu zagościł smutek i wiele różnorakich refleksji nad współczesnością tak doskonale dostrzeżona i opisana przez Szczepana.